vrijdag 9 januari 2009

vrijdag 9 januari

14u. Bart en Gerd zitten gezellig bij de houtstoof, dik ingeduffeld tegen de Siberische kou. Het bovenvlak van de sokkel is afgewerkt met cement. Voor vandaag zit het werk er op. De kachelpijp gaat in een dubbele L - een L waarvan het lange, rechtopstaande deel horizontaal staat - naar het plafond, verdwijnt er in een van de luchtkokers. Op het dak hebben ze het afgewerkt met een plankje en een geut cement.
Ze drinken een Dupont en dissen anekdotes op. Het roze van de roze muur steekt de ogen uit. Daar gaan ze wat aan doen, zegt Bart, morgen. Morgen neemt hij wat tijd om die roze muur wit te schilderen.

Een aantal vaststellingen:

1° De knipsels van Maud (of wat er van overbleef) zijn van de muur verdwenen.
2° De cloche is leeg gemaakt. (een van de elementen waar ze wellicht niet veel mee kunnen aanvangen wegens niet brandbaar)
3° Gerd zit op het stoeltje van GrĂ©gory, Fondateur du groupe GM.
4° De sluisdeuren in de corridor staan wijd open. (hier is voorlopig weinig veranderd; de doorgang moest wel vrijgemaakt worden, anders kregen ze die houtkachel niet binnen) En
5° in de hall staat een raar object: de tot schroot gereduceerde kunstcaravan van Melanie en Kwinten.
Later verneem ik dat ze het ding niet in de kubusruimte binnen kregen.
Maud en Emmanuel hebben wat oponthoud gehad. Ze zijn met een gehuurde camion, laden de decorstukken uit.

Wat je niet allemaal in zo'n houtkachel kwijt kan: de flutschilderijtjes van een halftalent, kapotte stoelen, notitieboekjes en waardeloze beursaandelen, de vrijdageditie van De Morgen, parkeerboetes, wandelstokken, bezemstelen, houtafval waar in het beste geval alleen Maud nog iets zou mee weten aan te vangen en als toetje, om het vuur lekker hoog op te stoken, Mille Plateaux, Lacan, Derrida. Merlyn springt binnen. Hij komt eens een kijkje nemen, zegt hij. Wat later Kwinten en Valerie. Kwinten steekt z'n hifi binnen.
De houtkachel, daarover zijn ze het eens, is een meesterwerk.

Geen opmerkingen: