10 minuten later rij ik het terrein van Boels op, een firma die behalve eieren en Apfelstrudel zowat alles verhuurt wat je zou kunnen verhuren. Bijna alles, zo staat het op de bedrijfsauto. Griet heeft het bedrijf via internet getraceerd. Ze willen industriële ventilatoren, dat is wat ze willen. De kleine ventilatoren hebben niet het gewenste effect. Bij Boels hebben ze er twee van het merk BALDOR. De ventilatoren zijn meer dan twee meter hoog en het prijskaartje navenant. We rekenen af, laden in. Op de flank van een truck met Nederlandse nummerplaat weerkaatst ijzig zonlicht. Aan de Dampoort beland ik in een file.
14u. Het containerpark van Zwijnaarde. Op het kantoor word ik geholpen door een blondine die niet weet hoe het komt dat de glascontainer nog niet geleverd is.
In het magazijn vragen ze of de container voor bedrijf of particulier bedoeld is.
17u. Peter en Deborah leunen zittend tegen de muur ter
rechterzijde. Ze rusten uit. De ventilatoren van Boels staan diagonaal.Zo meteen geven ze de vloer een schoonmaakbeurt, zegt Griet. Of we een aftrekker hebben, een dweil, een emmer. Ze stapt door de corridor, Deborah raapt de bekabeling op, voor ze de scenografie uitproberen willen ze de vloer proper zetten. Ze koppelen de tuinslang los, lozen het water in de emmer.
de handelingen van Morrens Dobbels & Delva
1. Peter veegt, Deborah raapt de papierresten bijeen, Griet verzamelt het rubber en vraagt of we een vuilblik hebben.
2. Peter tilt een plastiekzak op en stapt naar de corridor. Hij deponeert de plastiekzak bij het gerief dat ze niet in de ruimte willen. Griet in hurkzit. Ze verzamelt het rubbersnijsel.
3. Griet vindt een schroef die blijkbaar van een van de kleine ventilatoren is. Peter bekijkt de schroef en zegt: 'Hij is beter af dan de vent die later komt.' Griet en Deborah lijken het grapje niet door te hebben. Ze zijn bezig met de vloer. Deborah raapt de papierresten op. (Morrens en schrijver dezes schateren van het lachen)
4. Griet dweilt. Gauw wordt het spoor duidelijk, een vlak tekent zich af, de vlekken verdwijnen.
Het spoor: elke handeling laat een spoor. Het dweilen laat een spoor. Waarom ze de vloer dweilen of niet dweilen. (als het asfalt van een wegje dat gerepareerd moet worden) (als het platform waarvoor ze een helikopter hebben gehuurd)
Ik heb het over Alberts en Messchendorp. Het gesprek komt op Japan. Deborah veegt.
Wat van het papier rest: een kleinigheid.
wat in de corridor terecht kwam
Het onderste deel van de stelling.
Een doos met papierresten, 6 afstandsbedieningen.
Een rugzak.
De Hitachi dataprojector. (die van Honoré)
Met roze verf besmeurde paraplu's, rode snelbouwstenen, een zak met fotokopies.
Een krat met handwerkmaterieel en twee zwarte koffers van SKIL.
Op het blad van de werktafel: yoghurt, bananen, een zwart doek.
Wat verderop: de gla-haha-diolen. He halo, ze doen nog mee.
de handelingen van Morrens Dobbels & Delva
5. Schoonmaken van de vloer. Dweilen. Griet tilt een emmer met heet water. (één ding hebben ze niet verwijderd: de hangende tuinslang)
Gisteren hadden we het er nog over, dat er een dataprojector aangekocht zou moeten worden, maar dat plan hebben ze bijgesteld. Ze doen het zonder dataprojector.
6. Morrens klimt op de stelling en draait alle lampen uit op drie na, de lampen die zich vlakbij de roze wand bevinden. Met karton fabriceert hij drie schermen, één voor elke lamp, zodat het licht alleen nog op de roze wand valt. 'Het is juister,' zegt hij, 'omdat we met die dataprojector iets toevoegen. Zo maken we van de muur zelf een lichtbron.'
'En als ge dat niet gelooft maken we u iets anders wijs.' (gelach)
7. Griet zoekt uit waar ze nog een derde ventilator zouden kunnen huren. Bij Boels in Wondelgem hadden ze er twee.
Boels heeft een vestiging in Erps Kwerps.
Het uitlichten van de roze wand is precies wat ze nodig hadden.
Van de muurtekening van Maud hier en daar een restant. 't Is de bedoeling dat het zo blijft. 'Interpreteren, herwerken,' verduidelijkt Morrens van fijnsnijerij Morrens Dobbels & Delva. 'Herwerken zonder iets toe te voegen, dat is het uitgangspunt.'
Eén van de ventilatoren is in horizontale positie aan een stoel gekneveld. Ze hebben visdraad nodig.
'Is er visdraad?' Visdraad. Nee, we hebben geen visdraad. (Conclusie: iemand van fijnsnijerij Morrens Dobbels & Delva zal naar de Brico moeten.)
'He, kijk eens,'
8. Peter wijst de hangende tuinslang aan: 'Visdraad. (!)' Een beslissing is gauw gemaakt: hij snijdt de nylondraad door (de tuinslang tuimelt over de vloer) en blijft het uiteinde ervan vasthouden tot Griet en Deborah de stelling zo hebben opgesteld dat hij er op klimmen kan. 'Ik voel mij precies gelijk de lul van Honoré,' grapt hij. (Honoré die had gezegd dat de recht omhoog en tegelijk ook ietwat voorovergebogen staande tuinslang hem aan een slappe lul deed denken.)
9. Griet en Deborah stappen met de nylondraad tot in de corridor. Peter grinnikt. 'Hè hè hè, wijven!'
Waarom Griet en Deborah met de nylondraad helemaal tot in de corridor stappen, omdat daar een schaar ligt, tussen de bananen en de andere spullen op het blad van de werktafel.
Ze knippen het draadje in twee gelijke stukken.
10. De 7 meter lange aluminium lat - aangebracht door unit 1 - wordt los gemaakt en komt anderhalve meter lager te hangen.
'Het hangt niet helemaal horizontaal,' merkt Griet op. (Peter staat op de stelling, is er na enig zoeken in geslaagd om de nylondraad door de gaatjes te pietsen.)
Peter (verbaasd): 'Hori... Maar dat moet niet.'
Griet: 'Eens kijken toch, eerst.' (Morrens klautert van de stelling.)
11. Ze treden terug tot vlakbij de corridor en bekijken de roze wand.
Peter: 'Fantastisch!'
Deborah: 'Dat maakt nogal een verschil.'
Peter: 'Fantastisch!' (Griet stapt naar een van de hoeken achterin.)
'Fantastisch!'
12. Morrens Dobbels & Delva stappen heen en weer. Ze zetten de ventilatoren aan. soudain cette couleur
plantes aromates épices tropiques
effluves fragances botaniques* De papierresten waaien op, veranderen in waaiende grassen, in heen en weer wiegende wieren, veranderen in openingen op Siberië, in warrelend Saharazand, het ad random parcours van een gigantische puzzel. Betovering, magie. We blijven kijken.
13. Griet veegt. Peter duwt op de 'on'-knop van de diaprojector. De lichtbundel gaat diagonaal in de ruimte. Schaduwen flakkeren. Een gigantisch sleutelgat wipt over drie vier andere knipsels en plaatst zich net buiten de luchtstroom.
Twee ventilatoren, bedenkt Peter, is misschien genoeg. Meer beweging dan wat het nu heeft, is niet nodig. Supergrote beweging zou de betovering verbreken. 'Tenzij het echt om een stormachtige werveling gaat,' redeneert hij. We kijken toe. Het is prachtig, dat waaiende papierenveld. De kreupel in het rond kruipende ventilator belandt op het voetstuk van een van de bij Boels gehuurde ventilatoren. Percussie. Af en toe slaat een schaduw over de muur ter linkerzijde.
*Raymond Queneau, Courir les rues: Tous les parfums de l'Arabie; Oeuvres complètes 1, p. 414, Gallimard 1989.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten