We hebben de dertiende eeuw, de veertiende, de vijftiende, de zestiende. Over die zestiende eeuw is heel wat te doen geweest. Het was de gouden eeuw. Ze schreven er niet over zoals ze nu over dingen schrijven, ze waren van het Latijn verlost. Zonder dat Latijn hadden ze nieuwe Analfabetica op overschot. Het kind moest een naam hebben. Het moest gedoopt worden en het werd gedoopt. De Grieken en de kerkvaders stonden aan de doopvont, de naam van het balorige kleintje werd Nieuwe Tijd. Gauw bleek dat Nieuwe Tijd z'n naam niet gestolen had, niet in de dorpen waar toch niet veel te rapen viel en niet in de vage gebieden die het alfabet afbakenden, het slagveld van de bekende dingen. In de principes van het Romantische evenmin want de Romantische school is principieel, gaf als principe toe gefaald te hebben. Dat het op niets zou uitdraaien hadden zelfs wij, te modern, niet kunnen weten.
Van het Latijn verlost beten anderen zich vast in het Latijn.
We gieten olie over de naakte voeten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten