Marc heeft een afspraak met de kunstenaars van unit 2. Marina kon niet. Rond een uur of drie springt Lezaire binnen. We maken grapjes. Wat later springen Stijn en Amanuel binnen. Amanuel kijkt toe, lacht, hij is met papa meegekomen. De field camera van Marc staat voorin de brainboxruimte, vlakbij de corridor. In de andere ruimte zijn bezoekers, ze bekijken het werk van Nicolas Durand. Ik stap door de corridor, 42m heen en terug. Marc is met een draadloze lichtmeter bezig. Hij legt uit hoe het werkt. Stijn en Christophe gaan natuurlijk niet zomaar op de foto, ze maken er een gebeurtenis van. Met vier schragen en een plank ensceneren ze een podium. De plank buigt door, wordt vervangen, in de corridor hebben we materiaal van betere kwaliteit. Stijn plaatst een emmer op het kleine podium en gaat bovenop de emmer staan. Lezaire is niet te houden, probeert ook op de emmer plaats te nemen, wat niet lukt. Marc is niet van plan om hier een foto van te nemen, hij wacht af. Het spektakel is kolder en, trouwens, die sokkel staat in de weg.
'Als ge nu alles wat opschuift naar daar... De bloemen staan in de weg.'
Stijn (de opmerking is voor Christophe bedoeld): 'De bloemen staan in de weg.'
Christophe is met het podium bezig.
Stijn: 'We gaan die bloemen weg doen.' Christophe alert: hij tilt de gla-ha-ha uit de zwarte emmer - Stijn die zich afvraagt of er nog water in de emmer is - en plaatst ze op het smalle podium.
Stijn staat op het podium, Lezaire kruipt onder de schragen door, komt onder het podium terecht.
'Mag ik mij omdraaien of moet mijn gezicht er op staan?' vraagt Stijn. Voor Marc maakt het niet uit, als hij die foto maar maken kan. Hij is met de lichtmeter in de weer. De dummy's reageren op het flitslicht. Stijn staat niet langer op de emmer, hij heeft de emmer over z'n hoofd aangebracht.
Christophe roert in een kopje koffie.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten